Evenepoels “moeilijkste tijdrit”: de drie obstakels richting goud

Evenepoel mag voor het tweede jaar op een 

rij de wereldkampioenentrui dragen. © epa-efe

Goud voor Remco Evenepoel “Dit was de moeilijkste tijdrit van mijn leven”

23 Sep 2024 - De Standaard

Maxime Caeyman en Wim Vos

Een andere voorbereiding, een tegenspartelende ketting en een kapotte vermogensmeter: Evenepoel sprak na afloop van zijn “moeilijkste tijdrit uit zijn carrière”. Maar zelfs dat hield hem niet van een nieuwe regenboogtrui.

“Als de tijdrit vijf kilometer langer was, 

had ik misschien niet gewonnen” 

   - Remco Evenepoel

Obstakel 1: vertrouwenscrisis drie weken voor WK 

2 september, minder dan drie weken voor het WK tijdrijden, en nabij het Schotse plaatsje Kelso is Remco Evenepoel er allesbehalve gerust op. Een dag later start hij in de Tour of Britain, zijn officiële heroptreden na die historische dubbele olympische triomf in Parijs. Maar de gedachte aan zijn eerstvolgende grote afspraak in Zürich baart hem zorgen. “Op dat moment vreesde ik echt dat ik niet op tijd in vorm zou geraken voor het WK”, gaf hij zondagtoe. “Mijn benen, mijn lichaam, ze verdroegen geen intensieve trainingen.”

Het leidt tot een drastische beslissing. Stiekem heeft Evenepoel tot dan gedroomd van een unieke tripel: de eerste renner die én de olympische én de wereld- én de Europese titel tijdrijden op hetzelfde moment in handen heeft. Nu beseft hij dat hij beter alles op één doel kan zetten. Hij besluit het EK in eigen land te schrappen. “Wat uiteindelijk een goede beslissing was”, aldus Evenepoel. “Neem er de uitslag op het WK maar bij. Wellicht niet toevallig zijn de eerste twee hier renners die het EK uiteindelijk niet gereden hebben.”

Bijkomend voordeel: het laat Evenepoel toe om na de Tour of Britain een groot en ononderbroken trainingsblok in zijn Spaanse uitvalsbasis nabij Calpe af te werken. Het blijkt een cruciale stap op weg naar een nieuwe regenboogtrui. “Plots gingen de trainingen wel goed en won ik heel snel aan vertrouwen. En dat goede gevoel werd de laatste dagen voor de tijdrit, hier in Zürich, alleen maar meer. Wat mijn vertrouwen nog een nieuwe boost gaf. En gelukkig maar. Anders zou ik misschien wel het noorden kwijt geraakt zijn bij alles wat er bij de start gebeurde …”

Obstakel 2: drama net vermeden voor de start

Iets voor 16.33 uur op het startpodium in Gossau. Evenepoel klikt in en trapt een paar keer achteruit. Iets waar hij meteen spijt van heeft, want z’n ketting valt van z’n kettingblad. Op dat moment op de aftelklok die pal voor z’n neus staat: een dikke minuut. Een dikke minuut om de ketting er terug op te krijgen, want of zijn fiets vertrekkensklaar is of niet: om 16.34 uur begint Evenepoels tijd onverbiddelijk te lopen.

“Ik was een beetje aan het panikeren”, geeft Evenepoel toe.

“En ik was vooral bezorgd over de klok die ondertussen onder de minuut begon te lopen.” Mecanicien Bas van de Wouw probeert de ketting er terug op te krijgen, wanneer dat niet meteen lukt snelt development manager van Soudal Quick-Step Nicolas Coosemans met een reservefiets onder de hand te hulp. Coosemans heeft de juiste reflex om de kettingvanger van de fiets te trekken. De ketting kan weer op het voorblad.

“Enorm veel respect voor hoe rustig Remco is gebleven”, zo vertelt reddende engel Coosemans. Eenmaal de ketting weer op de fiets ligt, richt Evenepoel z’n blik terug op de klok. Daarop in grote gele cijfers: 25 seconden. Drama vermeden, Evenepoel kan op tijd vertrekken.

Obstakel 3: blinde tijdrit

Evenepoel rolt van het startpodium, op zoek naar een tweede wereldtitel tegen de klok. “Ik probeerde terug mijn focus te vinden, tot ik plots op mijn Garmin (fietscomputer, red.) geen cijfers zag.” Evenepoels wattagemeter was stuk. “Een kleine ramp.”

En dus wachten er 46 kilometers zonder aanduiding van vermogen en cadans. In de volgwagen weten ze meteen dat dat een klein drama is. Geen vermogens om af te lezen betekent ook dat het pacing plan – dat aangeeft op welk stuk Evenepoel welke wattages moet trappen – voor de vuilbak is en hij volledig op gevoel de tijdrit moet afwerken.

“Op zo’n lang en lastig parcours: dat is extreem moeilijk”, zegt Bondscoach Sven Vanthourenhout. “Neem nu zo’n stuk boven op een knikje: Remco vraagt zich dan af of hij moet doorduwen of juist wat moet inhouden. We konden enkel voortgaan op z’n snelheid om te coachen.”

Bij de eerste tijdsopname ligt Evenepoel in poleposition. Een eerste geruststelling voor onze landgenoot, maar na 26 kilometer bedraagt de voorsprong op Filippo Ganna toch nog maar 9 seconden. Ondanks de ‘blinde’ tijdrit breidt Evenepoel die voorsprong stelstelmatig uit en op minder dan tien kilometer van de aankomst is zijn marge 19 seconden.

Geruststellend? Ja en nee. Evenepoel voelt naar het einde van de tijdrit toe dat het niet meer draait zoals het moet. “Als de tijdrit vijf kilometer langer duurde, had ik misschien niet gewonnen”, zegt hij achteraf. Maar gelukkig voor Evenepoel is dat niet het geval en houdt hij op de streep nog 6 seconden over op Ganna. Zürich is getuige van de tweede wereldtitel tegen de klok van Evenepoel. Eentje die allesbehalve vlekkeloos verliep. “Ik wil zeker niet arrogant klinken, maar zonder al die problemen had ik veel sneller kunnen gaan. Nu is het toch maar weer een verhaal om aan mijn kinderen in de toekomst te vertellen.”