De Keizer is niet meer

© PRESSE SPORTS © DBA Een ingekleurde foto van Rik Van Looy tijdens Parijs-Roubaix. 

Het prentje uit 1960, de glorietijd van Rik.

“In het magische jaar 1960 zaten buren en familie naar die nieuwe Telefunken te staren als konijnen naar een lichtbak. 

Een neef van onze pa brulde zo hard toen Rik zijn rivaal André Darrigade klopte in de sprint dat wij onze kat nooit meer hebben teruggezien” 

   - Marc Helsen

19 Dec 2024

Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Brieven@gva.be strive for five MARC HELSEN

Guy Van Den Langenbergh - Wielerjournalist 

Tot ver buiten de Kempen wordt gerouwd om het overlijden van Rik Van Looy. Na een leven dat in het teken stond van de wielersport heeft een van de meest succesvolle renners ooit zijn laatste rustplaats gevonden. De Keizer van Herentals is niet meer, hij overleed twee dagen voor zijn 91ste verjaardag.

Het belang van Rik Van Looy voor de populariteit en de groei van de wielersport kan niet genoeg onderstreept worden. Als renner zelf, met een indrukwekkend palmares, maar evenzeer als pleitbezorger van de sport die hem een mooi leven had geschonken. Met een naar hem vernoemde wedstrijd, maar evenzeer als stichter van de Vlaamse Wielerschool drukte Van Looy ook als renner op rust zijn stempel op de koers.

Geboren in Grobbendonk, geleefd en gestorven in Herentals zou Rik Van Looy zijn band met de Kempen nooit doorknippen. Maar de populariteit van Rik II oversteeg de Kempen. Dankzij de duels met die andere Kempense reus, Rik Van Steenbergen, Rik I. Maar ook dankzij de verbetenheid waarmee hij in de nadagen van zijn carrière dat andere supertalent, Eddy Merckx, geen vrije baan wilde gunnen.

Rik Van Looy was een winnaar en een koppigaard. Carrières vergelijken is zinloos, Van Looy deed wat weinigen konden. Lang voor er sprake was van een had Van Looy de vijf monumenten al op zak. Drie keer Parijs-Roubaix, twee keer Ronde van Vlaanderen en telkens één keer Milaan-Sanremo, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije. Hij won in totaal 37 etappes in de drie grote rondes, alleen die ene eindzege ontbrak hem. Te vaak genekt door pech. Van Looy werd ook twee keer wereldkampioen, maar vooral die ene gemiste wereldtitel – de beruchte spurt met Benoni Beheyt in Ronse – bleef hem achtervolgen. Hij zou uiteindelijk afklokken op 367 profzeges op de weg. Waar Van Looy startte, wilde hij winnen. Als leider van de Rode Garde, de eerste ploeg ooit die volledig in dienst van een kopman reed.

Zelf heb ik Rik Van Looy nooit weten koersen, maar uit de verhalen die me achteraf bereikten en de gesprekken die ik met hem had, kon ik veel afleiden. Oersterk renner, razend ambitieus, de looks van een Hollywood-vedette en een beetje controversieel. Geen Vlaams huisgezin waar het niet tot een opstootje kwam omdat de ene wederhelft voor Merckx supporterde en de andere wederhelft Van Looy nog niet wilde loslaten. Rik Van Looy ging altijd en overal over de tongen, niet het minst na afloop van het WK van 1963 in het Oost-Vlaamse Ronse. Tweevoudig wereldkampioen Van Looy was de superfavoriet en de vooruitgeschoven kopman, maar in de lastige spurt bergop was het verrassend genoeg de relatief onbekende landgenoot Benoni Beheyt die won, voor Van Looy. ‘Het Verraad van Ronse’ zou nog jarenlang de debatten beheersen. Maar Rik Van Looy was ook de liefhebbende echtgenoot van Nini, de vrouw die nooit van zijn zijde week. Rik en Nini vormden een onafscheidelijk koppel. In haar laatste jaren werd Rik de mantelzorger voor zijn zorgbehoevende echtgenote, uit liefde voor de vrouw die zich een heel leven had weggecijferd voor zijn carrière. Het overlijden van Nini in 2021 betekende een zware klap voor Van Looy, een klap die hij nooit echt te boven is gekomen.

Met het heengaan van Rik Van Looy verliest Herentals zijn Keizer en de wielerwereld een icoon. Vergeten worden zal hij nooit.