Met zijn bakkebaarden en podcast werd Geraint Thomas een wielericoon

FOTO YOAN VALAT/EPA - Geraint Thomas na zijn etappe-overwinning op Alpe d’Huez in 2018. 

Hij zou de gele trui niet meer afstaan en werd de eerste Welshe Tourwinnaar ooit. Na zijn zege wachtte Thomas een groots onthaal in eigen land, met duizenden fans in thuisstad Cardiff.

Na dit weekend stopt Geraint ‘G’ Thomas (39), de eerste Welshe Tourwinnaar ooit, met wielrennen. Hij had een lange carrière.

"Óf hij koerste volle bak, 

óf hij was aan het feesten"

   - Wout Poels ploeggenoot Thomas

9 Sep 2025 - NRC

Thijs Niemantsverdriet 

AMSTERDAM - Een erehaag kreeg hij, van al zijn collega-renners. Ze stonden opgesteld in twee rijen, hun fietsen verticaal de lucht in. Op de beelden lijkt Geraint Thomas er een beetje beduusd van.

Afgelopen zondag zette de Welshman Geraint Thomas (39) na negentien jaar een punt achter zijn wielercarrière. In de slotetappe van de Tour of Britain, met finish in zijn geboorteplaats Cardiff, reed hij zijn laatste kilometers in koers. Sportief gezien was het geen klapstuk meer: Thomas eindigde als 80ste in het algemeen klassement, op meer dan twintig minuten van winnaar Romain Grégoire. Heel erg leek hij dat niet te vinden: hij was vooral naar de Tour of Britain gekomen om te genieten.

En dat lukte uitstekend. Thomas reed de hele week in een afscheidstricot – met onder meer een Welshe draak – dat zijn ploeg Ineos-Grenadiers speciaal voor de gelegenheid had laten maken. Het hele slotweekend voerde de koers door Wales, met onder meer een dubbele beklimming van The Tumble bij Abergavenny – volgens Thomas „de Welshe Mont Ventoux”. Langs het parcours stonden fans met Thomas-maskers. Collega-renners droegen de maskers bij de start.

Allrounder

Geraint Thomas – in het peloton bekend als ‘G’, vanwege zijn onuitspreekbare voornaam – zal vooral de geschiedenis ingaan als de Tourwinnaar van 2018 – de eerste Welshman ooit. Maar in zijn 19-jarige profcarrière was hij een allround coureur van het type dat je in het moderne wielrennen amper nog ziet: hij kon sprinten, tijdrijden én klimmen.

Thomas begon op zijn tiende met wielrennen bij de Maindy Flyers Cycling Club in Cardiff. Nadat hij in zijn tienerjaren werd gescout door de Britse wielerbond, was hij aanvankelijk vooral actief als baanrenner. Met veel succes: drie keer wereldkampioen en twee gouden medailles in de ploegenachtervolging op de Olympische Spelen van 2008 en 2012.

Op de weg bij Team Sky, de voorloper van het huidige Ineos, manifesteerde Thomas zich in eerste instantie als specialist in eendagskoersen. Zo won hij in 2015 de E3 Harelbeke, een semi-klassieker in de Vlaamse Ardennen die traditiegetrouw prooi is voor kasseienvreters. Al gauw bleek hij ook geschikt voor grote rondes, als knecht van Sky-kopman Chris Froome, die heerste in de Tour de France.

Met Thomas’ eigen klassementsambities liep het in die jaren vaak slecht af: valpartijen, lekke banden en een onvermijdelijke slechte dag. Maar in de Tour van 2018 viel alles plotseling op z’n plaats. Froome bleek, na winst in de Giro d’Italia in het voorjaar, minder sterk dan gedacht. Thomas was in bloedvorm, had deze keer eens geen tegenslag en won de grootste wielerkoers ter wereld – onder meer door een onvergetelijke etappezege in het geel op Alpe d’Huez. En passant wist hij Tom Dumoulin, die tweede werd in het eindklassement, af te houden van de eerste Nederlandse Tourwinst in 38 jaar. Na zijn zege wachtte Thomas een groots onthaal in eigen land: duizenden mensen verzamelden zich in Cardiff om hem toe te juichen – aantallen die volgens een BBC-verslaggever tot dan toe alleen waren voorbehouden aan rugbyteams. In de maanden erna liet hij zich zijn nieuw verworven heldenstatus lekker aanleunen, tijdens veel met drank overgoten feestjes. Het volgende seizoen begon hij met een trainingsachterstand en fors boven zijn streefgewicht.

Het is bij Thomas alles of niets, zeggen mensen die met hem hebben gewerkt. „Daartussen zit niet zo veel”, aldus wielrenner Wout Poels, die vijf jaar met Thomas in de Sky-ploeg reed. „Óf hij trainde en koerste volle bak, óf hij was aan het feesten. Kerstmis is voor hem een jaarlijks hoogtepunt.”

De Tour zou Thomas na 2018 nooit meer winnen. Kort na zijn zege brak het tijdperk Pogacar-Vingegaard aan en verloor de Sky-ploeg – inmiddels omgedoopt tot Ineos – zijn positie als alleenheerser in het peloton. Wel haalde Thomas nog een aantal keer het podium van een grote ronde. In 2023 leek hij zelfs de Giro te gaan winnen, totdat hij in de tijdrit op de voorlaatste dag uit de roze leiderstrui werd gereden door Primož Roglič.

In zijn laatste seizoenen groeide ‘G’ uit tot de nestor van het peloton en een soort icoon voor jongere wielrenners.

Behalve zijn palmares speelde zijn coole uiterlijk – bakkebaarden, nineties Britpopkapsel – daarbij een rol. Net als zijn goedbeluisterde podcast Watts Occuring, waarin Thomas de wielerliefhebber met zijn kenmerkende droge humor en gevoel voor understatement meeneemt in het leven achter de koers.

Britse winnaars

Thomas is een van de gezichten van de grote vlucht die het Britse wielrennen in de afgelopen vijftien jaar heeft genomen. Dankzij het geld van Sky en het succesvolle scoutingswerk van de nationale wielerbond werd de Tour de France tussen 2012 en 2018 zes keer gewonnen door een renner uit het Verenigd Koninkrijk.

Thomas’ Tourzege in 2018 was onderdeel van een historische Britse trilogie in de grote rondes: Froome won dat jaar de Giro, Simon Yates de Vuelta.

„Met het wielerpensioen van Geraint nemen we ook langzaam afscheid van die generatie Britse renners ”, zegt Servais Knaven, die elf jaar ploegleider was van Thomas.

Aan het succes van Sky zat ook een luchtje. Zowel Froome als Bradley Wiggins, de eerste Britse Tourwinnaar in 2012, kwamen in opspraak door dopingaffaires. Twee jaar geleden werd een voormalige arts van Sky en de Britse wielerbond geschorst wegens bestellen van verboden testosterongel. Thomas, die zijn hele carrière voor Sky/Ineos reed, is nooit in verband gebracht met verboden middelen.

Na zijn afscheid zal Thomas actief blijven in het wielrennen: hij treedt toe tot de technische staf van Ineos. In november houdt hij een groot afscheidsfeest, op de trouwlocatie nabij Cardiff waarvan hij eigenaar is. „Ik denk”, zegt Wout Poels, „dat daar geen 0.0 geschonken gaat worden.”

***

FOTO YOAN VALAT/EPA 

Geraint Thomas dopo la sua vittoria di tappa all'Alpe d'Huez al Tour 2018. Non ha rinunciato alla maglia gialla ed è diventato il primo gallese vincitore del Tour. Dopo la vittoria, Thomas ha ricevuto un'accoglienza grandiosa nel suo Paese, con migliaia di tifosi nella sua città natale, Cardiff.

Con le sue basette e il suo podcast, Geraint Thomas è diventato un'icona del ciclismo

Dopo questo fine settimana, Geraint "G" Thomas (39), il primo vincitore del Tour del Galles in assoluto, si ritirerà dal ciclismo. Ha avuto una lunga carriera.

"O correva a tutto gas,

o faceva festa"

- Wout Poels sul suo ex 

  compagno di squadra Thomas 

9 settembre 2025 - NRC

Thijs Niemantsverdriet

AMSTERDAM - Gli è stata riservata la guardia d'onore da tutti i suoi compagni di squadra. Erano disposti su due file, con le bici tenute verticalmente in aria. Nelle immagini, Geraint Thomas sembra un po' stordito.

Domenica scorsa, il gallese Geraint Thomas (39) ha concluso la sua carriera ciclistica dopo diciannove anni. Ha percorso i suoi ultimi chilometri nella tappa finale del Tour of Britain, concludendo nella sua città natale, Cardiff. Dal punto di vista sportivo, non è stato un momento-clou: Thomas ha concluso all'80° posto assoluto, a più di venti minuti dal vincitore della classifica generale Romain Grégoire. Non sembrava però preoccuparsene più di tanto: era venuto al Tour of Britain principalmente per divertirsi.

E ci è riuscito in modo ammirevole. Thomas ha corso per tutta la settimana con una maglia d'addio – raffigurante, tra le altre cose, un drago gallese – che la sua squadra, la Ineos-Grenadiers, aveva fatto realizzare appositamente per l'occasione. La corsa si è svolta attraverso il Galles per tutto l'ultimo fine settimana, inclusa la doppia scalata del Tumble, vicino ad Abergavenny – "il Mont Ventoux gallese", secondo Thomas. I tifosi con le maschere raffiguranti il volto di Thomas erano schierati lungo il percorso. Anche i compagni di corsa le indossavano alla partenza.

Un corridore polivalente

Geraint Thomas, noto in gruppo come "G" a causa del suo nome impronunciabile, passerà alla storia come il vincitore del Tour de France 2018, il primo gallese. Ma durante i suoi 19 anni di carriera professionistica, è stato un corridore polivalente, raro nel ciclismo moderno: sapeva vincere in volata, a cronometro e in salita.

Thomas ha iniziato a pedalare all'età di dieci anni con il Maindy Flyers Cycling Club di Cardiff. Dopo essere stato notato dalla Federazione Ciclistica Britannica durante l'adolescenza, ha iniziato a gareggiare principalmente su pista. Con grande successo: nell'inseguimento a squadre due ori olimpici ai Giochi del 2008 e del 2012 e tre titoli mondiali e .

Su strada con il Team Sky, predecessore dell'attuale Ineos Grenadiers, Thomas si è inizialmente affermato come specialista nelle corse di un giorno. Nel 2015, vinse l'E3 Harelbeke, una semiclassica nelle Ardenne fiamminghe tradizionalmente preda dei mangiatori di pavé. Ben presto si dimostrò un talento naturale anche per i grandi  giri, fungendo da gregario del leader della Sky Chris Froome, che dominò (in quaattro edizioni, ndr) il Tour de France.

Le ambizioni di Thomas in classifica generale spesso andarono a rotoli in quegli anni: cadute, forature e l'inevitabile giornata-no. Ma al Tour del 2018, tutto andò improvvisamente a posto. Froome, dopo aver vinto il Giro d'Italia in primavera, si dimostrò meno forte del previsto. Thomas era in ottima forma, questa volta senza intoppi, e vinse la corsa ciclistica più importante al mondo, inclusa l'indimenticabile vittoria di tappa in giallo sull'Alpe d'Huez. Lungo il percorso, riuscì anche a tenere a bada Tom Dumoulin, secondo in classifica generale, impedendogli di conquistare la prima vittoria neerlandese al Tour de France in 38 anni. Dopo quella vittoria, Thomas ricevette un'accoglienza grandiosa nel suo Paese d'origine: migliaia di persone si radunarono a Cardiff per applaudirlo – numeri che, secondo un giornalista della BBC, in precedenza erano riservati solo alle squadre di rugby. Nei mesi successivi, si concesse il suo appena acquisito status di idolo durante numerose feste a base di alcolici. Iniziò la stagione successiva in ritardo negli allenamenti e ben al di sopra del suo peso-forma.

Thomas è tutto o niente, dicono le persone che hanno lavorato con lui. "Non c'è molta via di mezzo", dice di lui Wout Poels, che ha corso con Thomas per cinque anni nel Team Sky. "O si allenava e gareggiava a tutto gas, oppure faceva festa. Il Natale è un momento-clou dell'anno, per lui."

Dopo il 2018 Thomas non ha più vinto il Tour. Poco dopo la sua vittoria, è iniziata l'èra Pogačar-Vingegaard e il Team Sky – poi ribattezzato Ineos – ha perso la posizione di unico leader del gruppo. Thomas, tuttavia, è salito sul podio di altri grandi giri. Nel 2023, sembrava addirittura destinato a vincere il Giro d'Italia, finché Primož Roglič non gli tolse la maglia rosa nella cronoscalata (del Monte Lussari) del penultimo giorno.

Nelle sue ultime stagioni, "G" divenne il corridore più anziano del gruppo e una sorta di icona per i più giovani.

Oltre al suo palmarès, anche il suo aspetto accattivante – basette e taglio di capelli Britpop anni '90 – ebbe un ruolo importante. Così come il suo popolare podcast, "Watts Occurring", in cui Thomas, con il suo caratteristico umorismo secco e il suo senso dell'understatement, accompagna gli appassionati di ciclismo in un viaggio attraverso la vita dietro le quinte.

Vincitori britannici

Thomas è uno dei volti dell'enorme crescita che il ciclismo britannico ha vissuto negli ultimi quindici anni. Grazie ai finanziamenti di Sky e al proficuo lavoro di scouting della federazione ciclistica nazionale, il Tour de France è stato vinto sei volte da un ciclista britannico tra il 2012 e il 2018.

La vittoria di Thomas al Tour de France del 2018 fa parte di una storica trilogia britannica nei grandi giri: quell'anno Froome vinse il Giro e Simon Yates la Vuelta.

"Con il ritiro di Geraint dal ciclismo, stiamo anche lentamente dicendo addio a quella generazione di ciclisti britannici", afferma Servais Knaven, che è stato il team manager di Thomas per undici anni.

Anche il successo del Team Sky ha avuto però la sua parte di dubbi. Sia Froome sia Bradley Wiggins, il primo britannico vincitore del Tour, nel 2012, sono stati coinvolti in scandali doping. Due anni fa, un ex medico di Sky e della Federazione Ciclistica Britannica (Richard Freeman, ndr) è stato sospeso per aver ordinato un gel al testosterone vietato. Thomas, che ha corso per la Sky/Ineos per tutta la sua carriera, non è mai stato associato a sostanze proibite.

Dopo il ritiro, Thomas continuerà a frequentare il ciclismo: entrerà a far parte dello staff tecnico della Ineos Grenadiers. A novembre, terrà una grande festa d'addio nella location per matrimoni di sua proprietà vicino a Cardiff. "Non credo", afferma Wout Poels, "che dello 0.0 (zero alcool, ndr) verrà servito là".