Pogacar is Vingegaard met gemak de baas en geldt nu als favoriet voor de Tour

FOTO’S ANNE-CHRISTINE POUJOULAT/AFP (Red Bull - Bora).

De tweede plaats in het eindklassement was voor Jonas Vingegaard (Visma - Lease a Bike) 

(links). Winnaar was Tadej Pogacar (Emirates XRG). Rechts nummer drie Florian Lipowitz

Hij wint eindklassement, puntentrui én drie etappes, zijn rivaal was duidelijk de mindere. Wat zegt dat over hét duel in de Tour?

De Belg Evenepoel lijkt afgehaakt als kanshebber voor de Tourzege

16 Jun 2025 - NRC

Thijs Niemantsverdriet 

MONT-CENIS - Een veelzeggend moment was het, aan het einde van de laatste etappe. Nadat Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard samen naar de finish op Mont Cenis waren gereden, moest er gesprint worden voor de tweede plek achter ritwinnaar Lenny Martinez.

Althans, dat dacht Jonas Vingegaard – en hij zette als eerste aan. Toen hij naast zich keek, zag hij Pogacar – bijna pesterig – zijn benen stilhouden: geen interesse in een tweede plaats, zeker van de eindzege. Vingegaard wist niet hoe snel ook hij moest stoppen met trappen.

Afgelopen week reden de nummers één en twee van de Tour de France van vorig jaar voor het eerst dit seizoen tegen elkaar. Dat gebeurde in het Criterium du Dauphiné, de achtdaagse wedstrijd die traditioneel geldt als opwarmer en graadmeter voor de Tour. Van de een (Pogacar) was de vorm algemeen bekend: hij reed al het hele voorjaar koersen, die hij vaak met overmacht won. Naar de vorm van de ander (Vingegaard) was het tot afgelopen week gissen: hij reed geen wedstrijden meer sinds eind maart, toen hij een hersenschudding opliep bij een val in ParijsNice.

Op basis van een week koers is het oordeel helder: Pogacar gaat straks in de Tour, net als in 2024, als absolute favoriet van start. Hij won in de Dauphiné het algemeen klassement, het puntenklassement en drie etappes. Vingegaard was in de ritten bergop duidelijk zijn mindere – en moest genoegen nemen met een tweede plaats. De Duitser Florian Lipowitz werd derde in de eindklassement.

Leek spannend te worden

De Dauphiné, verreden in het bergachtige zuidoosten van Frankrijk, kende dit jaar een bijzonder interessante bezetting. Behalve Pogacar en Vingegaard verscheen ook de Belg Remco Evenepoel aan de start – en daarmee was de gehele top-drie van de Tour van 2024 van de partij. Ook Mathieu van der Poel, van wie veel verwacht wordt in de eerste week van de Tour, deed mee.

Er was een moment dat deze Dauphiné heel spannend leek te gaan worden. In de tijdrit op woensdag, in de buurt van Valence, kwam Pogacar onverwacht kwetsbaar voor de dag. Hij reed met minder kracht en souplesse dan gewoonlijk en leek zijn tijdritfiets bij vlagen niet goed onder controle te hebben. Op een rit van iets meer dan 17 kilometer verloor hij uiteindelijk 28 seconden op Vingegaard en maar liefst 49 op winnaar Evenepoel.

Na de finish ontliep Pogacar de wachtende journalisten. Later op de avond zou zijn ploeg een verklaring rondsturen waarin hij stelde „niet de perfecte tijdrit te hebben gereden” en „te conservatief” van start te zijn gegaan.

Pogacars jours sans zorgde voor de nodige opwinding in het peloton. Is zijn tijdrit niet op orde dit seizoen? Zou hij moe zijn van al die afmattende koersen in het voorjaar? Ineens leek de Dauphiné een secondenspel te gaan worden tussen de favorieten.

Maar toen kwam het slotweekend – met drie bergritten. In de finale van de rit op vrijdag werden in één klap de verhoudingen zichtbaar. Aan de voet van de slotklim naar Combloux versnelde Pogacar, waarna Vingegaard in zijn wiel sprong maar nog geen vijftig meter kon volgen. Op de finish had Pogacar meer dan een minuut voorsprong op zijn naaste concurrent.

Zaterdag, in de koninginnenrit, herhaalde het scenario zich op vrijwel identieke wijze. Versnelling van Pogacar op de slotklim, Vingegaard die slechts een paar seconden kan aanklampen, Pogacar die onbedreigd naar de ritwinst rijdt. Dat het verschil bij de finish deze keer slechts vijftien seconden was, kwam alleen doordat Pogacar in de laatste kilometer rustig uitbolde.

Op zondag kwam zijn leiderstrui geen moment in gevaar. Toen Vingegaard op de slotklim demarreerde, kon hij moeiteloos volgen – waarna hij bij de finish zijn benen stilhield.

Hét wielrenduel

In de Tour de France van dit jaar, die op zaterdag 5 juli van start gaat in Lille, zullen Pogacar en Vingegaard elkaar treffen voor de zesde opeenvolgende editie van hét wielrenduel van dit moment. Pogacar won tot nu toe drie keer, Vingegaard twee keer.

Na de Dauphiné is wel de vraag hoe spannend het dit jaar gaat worden: afgaande op de getoonde vorm zou Pogacar – tegenspoed daargelaten – zijn rivaal zonder al te veel moeite kunnen verslaan. Het lijkt erop dat Vingegaards team Visma-Lease A Bike alleen een kans maakt met slim tactisch ploegenspel – zoals gebeurde in de Tours van 2022 en 2023 en de afgelopen editie van de Giro d’Italia.

Remco Evenepoel lijkt te zijn afgehaakt als kanshebber voor de Tourzege: hij kon zijn twee rivalen in geen van de drie bergetappes volgen en werd uiteindelijk vierde in het eindklassement. Daar staat tegenover dat Evenepoel vorig jaar ook een betrekkelijk zwak slotweekend reed in de Dauphiné, om vervolgens in de Tour uit te blinken door lef en strijdlust – en overtuigend derde te worden.

Deze Dauphiné markeerde ook het einde van de wielercarrière van Romain Bardet (34). De Franse renner, die de afgelopen tien jaar de belangrijkste – en niet vervulde – hoop van zijn land was op een Tourzege, stopt na zondag met wegwielrennen. Hij gaat verder als gravelcoureur. Een laatste ritzege werd hem deze week niet gegund, hoewel hij het enkele keren probeerde.

Wel vormden zijn collega-renners zondag voorafgaand aan de etappe een erehaag voor hem, hun fietsen verticaal in de lucht gestoken en draaiend aan hun voorwiel. Bardet was zichtbaar geroerd.

***

FOTO ANNE-CHRISTINE POUJOULAT/AFP (Red Bull - Bora).

Secondo nella classifica finale Jonas Vingegaard (Visma - Lease a Bike) (a sinistra). 

Il vincitore è stato Tadej Pogacar (Emirates XRG). A destra il terzo classificato Florian Lipowitz

Pogacar ha battuto facilmente Vingegaard ed è il favorito per il Tour

Ha vinto la classifica generale, la maglia a punti e tre tappe, il suo rivale è stato nettamente inferiore. Che cosa ci dice questo del loro duello al Tour?

Il belga Evenepoel sembra essere uscito di scena tra i pretendenti alla vittoria del Tour

16 giugno 2025 - NRC

Thijs Niemantsverdriet

MONT-CENIS - È stato un momento significativo, alla fine dell'ultima tappa. Dopo che Tadej Pogacar e Jonas Vingegaard hanno corso insieme fino al traguardo sul Mont Cenis, hanno dovuto sprintare per il secondo posto dietro al vincitore di tappa Lenny Martinez.

O almeno, questo è quello che pensava Jonas Vingegaard, che è partito per primo. Guardando accanto a sé, ha visto Pogacar - quasi con prepotenza - tenere le gambe ferme: non interessato al secondo posto, sicuro della vittoria finale. Vingegaard non sapeva quanto velocemente dovesse smettere di pedalare anche lui.

La scorsa settimana, i numeri uno e due del Tour de France dello scorso anno si sono affrontati per la prima volta in questa stagione. È successo nel Criterium du Dauphiné, la corsa di otto giorni tradizionalmente considerata un riscaldamento e un indicatore in vista del Tour. Lo stato di forma di uno dei due (Pogacar) era noto: aveva corso le classiche per tutta la primavera, spesso vincendole in modo schiacciante. La forma dell'altro (Vingegaard) era, fino alla scorsa settimana, una congettura: non correva dalla fine di marzo, quando subì una commozione cerebrale in una caduta alla Parigi-Nizza.

Sulla base di questa settimana di corse, il verdetto è chiaro: Pogacar partirà al Tour, come nel 2024, subito da favorito assoluto. Nel Delfinato ha vinto la classifica generale, quella a punti e tre tappe. Vingegaard gli è stato nettamente inferiore nelle tappe in salita e si è dovuto accontentare del secondo posto. Il tedesco Florian Lipowitz è arrivato terzo.

Si preannuncia emozionante

Il Delfinato, che si svolge nel sud-est montuoso della Francia, quest'anno presentava una starting list particolarmente interessante. Oltre a Pogacar e Vingegaard, si è presentato al via anche il belga Remco Evenepoel, che ha completato l'intera top-three del Tour 2024. Anche Mathieu van der Poel, da cui ci si aspetta molto nella prima settimana del Tour, ha partecipato.

C'è stato un momento in cui questo Delfinato sembrava destinato a essere molto emozionante. Nella cronometro di mercoledì, vicino a Valence, Pogacar è apparso inaspettatamente vulnerabile. Ha corso con meno potenza e agilità del solito e a volte sembrava non avere un buon controllo della sua bicicletta da cronometro. Su un percorso di poco più di 17 chilometri, ha finito per perdere 28 secondi su Vingegaard e ben 49 dal vincitore Evenepoel.

Dopo il traguardo, Pogacar è sfuggito ai giornalisti in attesa. Più tardi, in serata, la sua squadra ha diffuso un comunicato in cui lui affermava di “non aver corso una cronometro perfetta” e di essere partito “in modo troppo prudente”.

Il “jours sans” di Pogacar ha creato agitazione nel gruppo. La sua cronometro non è all'altezza di questa stagione? Potrebbe essere stanco per tutte le corse estenuanti della primavera? Improvvisamente il Delfinato sembrava essere una partita a due tra i favoriti.

Ma poi è arrivato il weekend finale, con tre tappe di montagna. Nel finale della tappa di venerdì, le proporzioni si sono rivelate in un colpo solo. Ai piedi dell'ultima salita verso Combloux, Pogacar ha accelerato, dopodiché Vingegaard è saltato sulla sua ruota, ma non è riuscito a seguirlo per altri 50 metri. Al traguardo, Pogacar aveva più di un minuto di vantaggio sul suo rivale più vicino.

Sabato, nella tappa regina, lo scenario si è ripetuto in modo quasi identico. Accelerazione di Pogacar sull'ultima salita, Vingegaard è riuscito a resistere solo per pochi secondi, mentre Pogacar ha conquistato incontrastato la vittoria di tappa. Questa volta la differenza al traguardo è stata di soli 15 secondi, solo perché Pogacar è riuscito a gestirsi tranquillamente nell'ultimo chilometro.

Domenica, la sua maglia di leader non è stata in pericolo neanche per un momento. Quando Vingegaard ha attaccato sull'ultima salita, Tadej è stato in grado di seguirlo senza sforzo - per poi smettere di pedalare sul traguardo.

Il duello ciclistico

Nel Tour de France di quest'anno, che partirà da Lille sabato 5 luglio, Pogacar e Vingegaard si incontreranno per la sesta edizione consecutiva del duello ciclistico del momento. Pogacar finora ha vinto tre volte, Vingegaard due.

Dopo il Delfinato, la domanda è quanto sarà appassionante quest'anno: a giudicare dalla forma dimostrata, Pogacar potrebbe - salvo avversità - battere senza troppi problemi il suo rivale. Sembra che la squadra di Vingegaard, la Visma-Lease a bike, avrà una chance solo con un intelligente gioco di squadra tattico, come è successo (per Vingegaard) nei Tour del 2022 e del 2023 e (per Simon Yates) nell'ultima edizione del Giro d'Italia.

Remco Evenepoel sembra essere uscito di scena come pretendente alla vittoria del Tour: non è riuscito a seguire i suoi due rivali in nessuna delle tre tappe di montagna e alla fine si è piazzato quarto nella classifica finale. D'altra parte, anche Evenepoel aveva corso un weekend finale relativamente debole al Delfinato l'anno scorso, per poi eccellere al Tour grazie al coraggio e allo spirito combattivo - e concludere in modo convincente al terzo posto.

Questo Delfinato ha segnato anche la fine della carriera ciclistica di Romain Bardet (34 anni). Il corridore francese, che nell'ultimo decennio è stato la principale speranza del suo Paese di vincere il Tour, lascia il ciclismo su strada. Continuerà a pedalare ma sugli sterrati. Un'ultima vittoria di tappa non gli è stata concessa, nonostante ci abbia provato più volte.

Tuttavia, compagni e avversari hanno formato una guardia d'onore per lui domenica prima della tappa, con le loro biciclette sollevate verticalmente in aria e facendo girare le ruote anteriori. Bardet era visibilmente commosso.