FOTO SEM VAN DER WAL/ANPMyron Boadu (r) van PSV viert de 3-5,
tevens de eindstand, tijdens de wedstrijd tegen NEC in stadion De Goffert in Nijmegen.
Vooraf durfde PSV- trainer Bosz het best een topper te noemen. NEC speelt onder de nieuwe trainer Schreuder ongewoon goed.
Soms speelt NEC met drie aanvallers, soms met een voorste linie van vijf of zes
15 Sep 2025 - NRC
Joost Pijpker
Het simpelst was een diepe bal naar links geweest. Daar, al bijna in het strafschopgebied van tegenstander NEC, staat de razendsnelle Ruben van Bommel helemaal vrij. Maar op deze grijze, regenachtige zaterdagavond in Nijmegen gaat Joey Veerman niet voor de waarschijnlijkste optie. De spelmaker van PSV legt de bal nog eens goed en haalt dan uit, met volle kracht van 25 meter.
Verwoestend kun je zijn schot niet noemen. Als een papieren vliegtuigje zweeft de bal door de lucht, om precies op het laatste moment omlaag te duiken, in de kruising van het doel. Het is het soort doelpunt dat iemand met het balgevoel van Veerman waarschijnlijk elke training wel een keertje maakt, tijdens een afrondoefening. Het verschil is: ditmaal doet hij het in volle hectiek, tegen een taaie, verraderlijke tegenstander.
Het moment is typerend voor hoe soeverein het aanvalsspel van PSV ook dit seizoen dikwijls weer lijkt. Alsof de ploeg van trainer Peter Bosz maar heel even het tempo hoeft te verhogen en het dan meteen raak is. Zoals wanneer middenvelder Ismael Saibari vlotjes door de Nijmeegse verdediging combineert. Of bij de pass van Jerdy Schouten, die teamgenoot Ricardo Pepi feilloos vindt in het vijandige strafschopgebied.
Nergens wordt dat ogenschijnlijke gemak zo zichtbaar als bij Veerman, zaterdag op de positie net voor de verdediging, gewoonlijk de plek van Schouten. Achteloos krult hij de bal vlak voor tijd precies op het hoofd van invaller Myron Boadu, die er vervolgens niets mee doet. Zonder te kijken verlegt hij het spel van links naar rechts, tussen drie benen van NEC door, richting Ivan Perisic, helemaal vrij op de flank.
Maar zo gemakkelijk als Veerman aanvallen inleidt voor zijn eigen ploeg, zo eenvoudig verspeelt hij de bal op momenten dat het niet zou mogen. Zoals een paar minuten na zijn fraaie afstandsschot, als hij rond de middenlijn aarzelt over de beste optie. Veerman wacht te lang, schiet tegen een tegenstander aan, op een moment waarop zijn teamgenoten uit positie staan. Doelman Matej Kovar kan het schot van NEC nog net keren, en foetert zijn spelmaker vervolgens uit.
Typerend
Ook in zulke acties is Veerman typerend voor het voetbal van PSV in dit nog jonge seizoen. Verdedigend wisselvallig, kwetsbaar, aarzelend. Soms zelfs ronduit slordig en naïef. Het wordt samengevat in de uitslag van zaterdag: acht goals, een eindstand van 5-3 voor de bezoekers. Al hadden het er ook negen kunnen zijn, als Tjaronn Chery niet vlak voor tijd een strafschop op de doellat had geschoten.
Vooraf durfde Bosz het best een topper te noemen. Want NEC speelt dit seizoen, onder de nieuwe trainer Dick Schreuder, ongewoon goed. De eerste drie competitiewedstrijden werden gewonnen, met ruime uitslagen. Voor de ontmoeting van zaterdag staan de Nijmegenaren gedeeld eerste, samen met PSV, FC Utrecht en Feyenoord, al moet die laatste club nog een wedstrijd inhalen.
Geen gemakkelijke tegenstander dus. En een „atypische”, volgens Bosz, die voortdurend van formatie lijkt te wisselen. Soms speelt NEC met drie aanvallers voorop, soms ook met een voorste linie van vijf of zes. In een poging de tegenstander te overlopen. „Georganiseerde chaos”, zoals NECtrainer Schreuder het zelf omschrijft.
Bosz kiest daarom voor een ongewoon strijdplan: niet met vier verdedigers achterop, zoals gewoonlijk, maar met drie. Vanuit de gedachte dat de vleugelspelers Van Bommel en Perisic onder druk dan kunnen inzakken en meehelpen. Net zoals Schouten, die aanvallend hoog op het veld staat, voorbij Veerman nog, maar in balbezit van NEC soms terugzakt tot tussen zijn verdedigers.
Het is niet de enige opvallende keuze. Bosz passeert ook de twee centrale verdedigers met wie hij tot dusver het hele seizoen begon, Ryan Flamingo en Yarek Gasiorowski. In plaats daarvan stelt de coach invaller
Amando Obispo op. Omdat die sneller is dan de andere twee, en dus beter kan omgaan met de voortdurende diepteloopjes van de middenvelders van NEC, legt Bosz zijn keuze na afloop uit.
Een bijkomstigheid van die driemansverdediging is dat de flankspelers van NEC vaak ongedekt blijven.
De buitenste centrale verdedigers stappen niet uit, en vleugelaanvallers van PSV zakken niet in, of veel te laat. Daardoor kunnen Virgil Misidjan (via links) en Sami Ouaissa (rechts) regelmatig op snelheid het strafschopgebied in sprinten, wat meermaals tot gevaarlijke situaties leidt.
Het gevolg is dat NEC een wedstrijd die bij vlagen beslist leek toch tot het einde spannend weet te houden. Door meteen na de 2-0 van Ruben van Bommel (Pepi maakte de eerste) een tegentreffer te maken. Een handige kapactie van veteraan Bryan Linssen, gevolgd door een hard afstandsschot van Misidjan.
Duel met Linssen
En nadat PSV de voorsprong heeft uitgebreid tot 4-1 (na Veerman nogmaals Pepi) kijkt de hele achterhoede roerloos toe hoe Schouten na een lange doeltrap van NEC een duel uitvecht met Linssen. Als de bal van zijn been stuitert, zijn ze alledrie te laat om nog te reageren op de loopactie van NECspits Youssef El Kachati, die vanuit de tweede lijn de bal oppikt en hard raakschiet.
Hetzelfde gebeurt na een kleine zeventig minuten, als Deveron Fonvile, op papier een centrale verdediger van NEC, via links opkomt. Veerman is te druk met wat er voor zich gebeurt om oog te hebben voor het gevaar in zijn rug. Daar staat Chery helemaal vrij: 43. Boadu zal even later nog het achtste doelpunt maken, een kopbal vanuit een hoekschop.
De eerste serieuze tegenstander van het seizoen wordt verslagen, maar niet met het gemak waarmee PSV de vorige seizoenen in de eerste wedstrijden domineerde. Op de gezichten na afloop dan ook geen blijdschap, eerder opluchting, dat na de nederlaag van vorige speelronde tegen Telstar een wisselvallig duel nu wél goed afloopt.
***
FOTO SEM VAN DER WAL/ANP
Myron Boadu (a destra) del PSV festeggia il 3-5,
che è anche il risultato finale, durante la partita contro il NEC allo stadio De Goffert di Nimega.
Contro un NEC mutevole, il PSV mostra la sua forza, ma anche la sua ingenuità
Prima della partita, l'allenatore del PSV, Bosz, aveva osato definirla una sfida al vertice.
Il NEC sta giocando insolitamente bene sotto la guida del nuovo allenatore Schreuder.
A volte il NEC gioca con tre attaccanti, a volte con una linea d'attacco di cinque o sei giocatori
15 settembre 2025 - NRC
Joost Pijpker
La cosa più semplice sarebbe stata un passaggio lungo sulla sinistra. Là, quasi nell'area di rigore del NEC, c'è il velocissimo Ruben van Bommel completamente libero. Ma in questo grigio e piovoso sabato sera a Nijmegen, Joey Veerman non sceglie l'opzione più probabile. Il regista del PSV posiziona bene la palla e poi calcia con tutta la sua forza dai 25 metri.
Il suo tiro non si può definire devastante. Come un aeroplanino di carta, la palla fluttua nell'aria, per poi scendere all'ultimo momento, finendo in un angolo della porta. È il tipo di gol che qualcuno con il tocco di palla di Veerman probabilmente segna ogni volta che si allena, durante un esercizio di finalizzazione. La differenza è che stavolta lo fa in una situazione frenetica, contro un avversario tenace e insidioso.
Questo momento è emblematico di quanto sia spesso sovrano il gioco offensivo del PSV anche in questa stagione. È come se la squadra allenata da Peter Bosz dovesse solo aumentare leggermente il ritmo per andare subito a segno. Come quando il centrocampista Ismael Saibari supera con facilità la difesa del Nijmegen. O come nel passaggio di Jerdy Schouten, che trova impeccabilmente il compagno di squadra Ricardo Pepi nell'area di rigore avversaria.
In nessun altro caso questa apparente facilità è così evidente come con Veerman, schierato sabato appena davanti la difesa, solitamente il ruolo di Schouten. Con nonchalance, poco prima della fine, calcia la palla proprio sulla testa della riserva Myron Boadu, che però non ne approfitta. Senza guardare, sposta il pallone da sinistra a destra, fra tre giocatori del NEC, verso Ivan Perišić, completamente libero sulla fascia.
Ma così come Veerman avvia facilmente gli attacchi per la sua squadra, altrettanto facilmente perde palla nei momenti in cui non dovrebbe. Come pochi minuti dopo il suo bel tiro dalla distanza, quando esita sulla linea di centrocampo sulla scelta migliore. Veerman aspetta troppo, tira contro un avversario, in un momento in cui i suoi compagni di squadra sono fuori posizione. Il portiere Matej Kovar riesce a parare il tiro del giocatore del NEC e poi rimprovera il suo regista.
Tipico
Anche in azioni come questa, Veerman è emblematico del calcio del PSV in questa stagione ancora giovane. Difesa incostante, vulnerabile, titubante. A volte persino decisamente sciatta e ingenua. Il tutto riassunto nel risultato di sabato: otto gol, un punteggio finale di 5-3 per gli ospiti. Avrebbero potuto essere anche nove, se Tjaronn Chery non avesse tirato un rigore sulla traversa poco prima della fine.
Prima della partita, Bosz aveva osato definirla una sfida al vertice. Il NEC, infatti, sotto la guida del nuovo allenatore Dick Schreuder, sta giocando insolitamente bene in questa stagione. Le prime tre partite di campionato sono state vinte con ampio margine. Prima dell'incontro di sabato, la squadra di Nijmegen era al primo posto a pari merito con PSV, FC Utrecht e Feyenoord, anche se quest'ultima deve ancora recuperare una partita.
Non è quindi un avversario facile. Ed è “atipico”, secondo Bosz, una squadra che sembra cambiare continuamente formazione. A volte il NEC gioca con tre attaccanti, a volte anche con una linea d'attacco di cinque o sei giocatori. Nel tentativo di sopraffare l'avversario. “Caos organizzato”, come lo descrive lo stesso Schreuder.
Bosz opta quindi per un piano-partita insolito: non con quattro difensori dietro, come al solito, ma con tre. Partendo dall'idea che gli esterni van Bommel e Perišić possano allora arretrare e dare una mano. Proprio come Schouten, che gioca in posizione avanzata, davanti a Veerman, ma che quando il NEC è in possesso palla a volte arretra tra i difensori.
Non è l'unica scelta sorprendente. Bosz esclude anche i due difensori centrali con cui ha iniziato tutta la stagione, Ryan Flamingo e Yarek Gasiorowski. Al loro posto, l'allenatore schiera la riserva Amando Obispo. Poiché quest'ultimo è più veloce degli altri due e quindi in grado di gestire meglio le continue incursioni in profondità dei centrocampisti del NEC, Bosz spiega così la sua scelta al termine della partita.
Un effetto collaterale di questa difesa a tre è che i giocatori sulle fasce del NEC rimangono spesso scoperti.
I difensori centrali esterni non "escono" e le ali del PSV non arretrano, o lo fanno troppo tardi. Di conseguenza, Virgil Misidjan (sulla sinistra) e Sami Ouaissa (sulla destra) possono regolarmente sprintare in velocità nell'area di rigore, creando più volte situazioni pericolose.
Il risultato è che il NEC riesce a mantenere viva fino alla fine una partita che a tratti sembrava già decisa. Subito dopo il 2-0 di Ruben van Bommel (Pepi ha segnato il primo), segna un gol di rimonta. Un'abile finta del veterano Bryan Linssen, seguita da un potente tiro dalla distanza di Misidjan.
Duello con Linssen
E dopo che il PSV ha portato il vantaggio sul 4-1 (dopo Veerman ancora Pepi), tutta la difesa assiste immobile mentre Schouten, dopo un lungo calcio di rinvio del NEC, duella con Linssen. Quando la palla gli rimbalza sul piede, tutti e tre sono in ritardo per reagire alla corsa dell'attaccante del NEC Youssef El Kachati, che raccoglie la palla dalla seconda linea e tira forte.
Lo stesso accade dopo circa settanta minuti, quando Deveron Fonvile, sulla carta difensore centrale del NEC, avanza sulla sinistra. Veerman è troppo concentrato su ciò che accade davanti a lui per prestare attenzione al pericolo alle sue spalle. Chery è completamente libero: 4-3. Poco dopo, Boadu segnerà l'ottavo gol, con un colpo di testa su calcio d'angolo.
Il primo avversario serio della stagione viene sconfitto, ma non con la facilità con cui il PSV ha dominato le prime partite delle stagioni precedenti. Nei volti dei giocatori, dopo la partita, non si vede gioia, piuttosto sollievo che, dopo la sconfitta della giornata precedente contro il Telstar, una partita altalenante sia finita bene.
Commenti
Posta un commento