Wie zit er nog te wachten op een Battle of the Sexes?

Ruim een halve eeuw na het beroemde tennisduel tussen Billie Jean King en Bobby Riggs gaan Aryna Sabalenka en Nick Kyrgios de strijd aan. Waarom?

Danielle Pinedo (danielle.pinedo@nrc.nl) 

doet verslag van haar persoonlijke zoektocht 

naar de positie van vrouwen in de topsport.

20 Nov 2025 - NRC

Een onderwerp dat veel reacties oproept bij lezers van De Gelijkmaker is de sportieve krachtmeting tussen mannen en vrouwen. Waarom winnen ultraloopsters als Jasmin Paris, Tara Dower, Courtney Dauwalter, Michelle Vesterby en Dede Griesbauer geregeld in een gemengd deelnemersveld? Wat klopt er van de bewering dat mannen beter zijn in survivallen dan vrouwen? Zal er ooit een vrouw winnen in de Formule 1? De reacties lopen uiteen van ‘superinteressant’ tot ‘zucht, daar gaan we weer’, maar dit soort stukken wordt goed gelezen. Wat de fascinatie voor sportieve seksestrijd zonder twijfel heeft gevoed is de ‘Battle of the Sexes’ tussen (oud-)tennissers Billie Jean King en Bobby Riggs in 1973. De wedstrijd tussen King (toen 29) en Riggs (55) werd wereldwijd door 90 miljoen mensen bekeken (37 miljoen meer dan het aantal kijkers voor de Super Bowl dat jaar) en had niet alleen invloed op de positie van het vrouwentennis, maar gaf ook de internationale vrouwenbeweging vleugels.

Mede door die wedstrijd zien vrouwen King als een voorbeeld, vertelde ze toen ik haar vorig jaar op Wimbledon interviewde – een van de hoogtepunten in mijn bijna twaalf jaar bij de sportredactie. Die vrouwen vertellen King dat zij hun leven heeft veranderd. Dat ze zelfvertrouwen kregen om bijvoorbeeld te gaan studeren.

Mannen reageerden destijds anders dan vrouwen, zei King. Ze hadden meer tijd nodig haar overwinning (in drie sets) op waarde te schatten. „Ik merkte dat vooral mannen met dochters aan het denken werden gezet. Zo vertelde oud-president Barack Obama dat hij de wedstrijd als twaalfjarige had gezien. ‘Het heeft me geholpen mijn dochters op te voeden’, zei hij. ‘Ik wil dat ze dezelfde kansen krijgen’.”

Hoewel de rechten van vrouwen een halve eeuw later (opnieuw) onder druk staan – denk aan de Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth, die dit jaar een video deelde waarin het stemrecht van vrouwen ter discussie wordt gesteld – vraag ik me af hoeveel maatschappelijke waarde zo’n sportieve seksestrijd in 2025 heeft. Sterker: of het niet potsierlijk is.

We zullen het op 28 december gaan zien, als Aryna Sabalenka, de nummer één in het vrouwentennis, het opneemt tegen Nick Kyrgios, de nummer 658 in het mannentennis. De wedstrijd wordt georganiseerd door Evolve, het managementbureau dat beide spelers vertegenwoordigt. Locatie: de Coca-Cola Arena in Dubai, die plaats biedt aan 17.000 toeschouwers.

Nu hoor ik u denken: de nummer 658 van de wereld, dat stelt toch weinig voor? Maar vergeet niet dat King destijds als nummer één ook tegen een man speelde die al ruim twintig jaar met tennispensioen was. En Kyrgios mag dan al langer met een polsblessure kwakkelen, hij was in 2022 wel Wimbledonfinalist, en stond negen jaar geleden nog op plek dertien van de wereldranglijst. Dus in die zin is hun uitgangspositie niet heel anders dan die van King en Riggs.

Anders dan King en Riggs 

hebben Sabalenka en Kyrgios 

geen gelijk speelveld

Wat wél verschilt: de spelregels. Anders dan bij hun voorgangers, hebben Sabalenka en Kyrgios geen gelijk speelveld. De baan aan haar kant van het net is 9 procent kleiner dan aan zijn kant, zowel in de breedte als in de lengte. Het wordt een best-of-three, met een eventuele tiebreak van tien punten. Ook is voor één service gekozen, in plaats van twee, zodat Kyrgios (die in 2019 nog een tweede service van 230 per uur sloeg) minder voordeel geniet.

Kyrgios zal zijn blessure aanvoeren bij een nederlaag. Sabalenka zit in een lastiger parket. Als ze wint krijgt ze te horen dat ze door die spelregels in het voordeel was. Als ze verliest, zal het leedvermaak groot zijn. Niet alleen verliest de nummer één van de nummer 658, maar ze kreeg óók nog eens de kans haar biologische nadeel te compenseren met die voordelige spelregels. Ik vrees dat managementbureau Evolve daar niet goed over heeft nagedacht. Waren de commerciële verleidingen misschien te groot?

Ik sta niet alleen in mijn scepsis. De Amerikaanse oud-tennisser Steve Johnson vroeg zich af of Sabalenka en Kyrgios het gevecht wel serieus nemen. „Belachelijk”, noemde hij de ongelijke uitgangspositie. „Als je dan zo nodig moet spelen, speel dan ook voluit.”

„Niemand geeft er een moer om wat er met Aryna Sabalenka en Nick Kyrgios gebeurt”, zei Rennae Stubbs, oud-coach van Serena Williams, in haar podcast. „De enige reden dat ze dit op de buis brengen, is omdat hun managementbedrijf Evolve zegt: ‘We gaan hier wat geld mee verdienen. Dit wordt goed. Breng het op tv. Verkoop een paar kaartjes.’ Maar wat levert dit het vrouwentennis op?”

Toch blijft sportieve genderstrijd veel mensen aanspreken, want ook in andere sporten wordt ermee geflirt. Vorig jaar kroonde basketballer Stephen Curry zich tot beste driepuntschutter, na een duel met collega Sabrina Ionescu, de moeite van het terugkijken waard. En tweevoudig olympisch bokskampioen Claressa Shields probeerde dit jaar Jake Paul, een bekende bokser en YouTuber, te verleiden tot een gevecht. Ondanks haar prikkelende uitspraken („je wordt maar geen betere bokser, ik denk dat meer vrouwen je kunnen verslaan”) hapte hij niet.

Ik zoek contact met Cheryl Cooky van de Amerikaanse Purdue universiteit, die onderzoek doet naar gender en sport. In een gesprek met The Guardian, over de wedstrijd tussen King en Riggs, noemde ze zo’n partij in deze tijd „een karikatuur van de vrouwenbeweging”, „eerder seksistisch dan een vorm van empowerment”.

De wedstrijd tussen King en Riggs werd gespeeld toen de sociale bewegingen in de VS op hun hoogtepunt waren, mailt Cooky, vrouwen streden destijds voor gelijkheid. Tegenwoordig hebben vrouwen en meisjes veel meer kansen om te sporten, en bestaan er meerdere professionele leagues voor sportvrouwen. „De ‘gevechten’ die nu plaatsvinden maken deel uit van een andere historische context.”

Ik heb King via haar woordvoerder meerdere keren om een reactie gevraagd op de wedstrijd tussen Sabalenka en Kyrgios. Heeft het volgens haar enige betekenis? Het feit dat ze zich twee weken na de aankondiging van het duel, ook in de Amerikaans pers, niet heeft uitgesproken, zegt genoeg.