Opeens ligt Tadej Pogacar, de man die vrijwel nooit valt, op de grond

FOTO MARTIN DIVISEK / EPA - 

Bij de finish zijn flinke schaafwonden te zien op de linkerarm van Pogacar.

Een dag vóór de Pyreneeën valt de topfavoriet hard, een barstje in het bastion van zijn ploeg. „De dag na een val ben je nooit op je best.”

Pogacars concurrenten tonen zich sportief en knijpen in de remmen

17 Jul 2025 - NRC

Tour de France Sam de Voogt TOULOUSE

Er ligt ineens een renner met een wit tenue op de grond. Snel kijken of hij een gouden helm draagt; nee, het is niet Remco Evenepoel in zijn jongerentrui. Is het dan een renner van Bahrein-Victorious, met hun witte tricots? Ook niet, hun kopman zit niet in het groepje klassementsrenners. Dan blijft er maar een iemand over: het is écht de witte regenboogtrui van Tadej Pogacar die zojuist over het asfalt is geschoven.

Vrijwel nooit valt Pogacar van zijn fiets, maar woensdag gebeurt het toch, in de finale van de elfde etappe van en naar Toulouse. Zijn voorwiel wordt aangetikt als de Noor Tobias Halland Johanessen voor hem langs kruist, in een poging een demarrage voorin de groep te pareren. De Sloveen verliest zijn evenwicht en schuift over zijn linkerzijde onderuit. Bij een vluchtheuvel met verkeerspaaltjes komt hij tot stilstand.

Heel kort lijkt Pogacar nodig te hebben om te beseffen wat er is gebeurd, en dan staat hij snel op. Draait zijn fiets om, bestudeert de schade. Ketting eraf. Even staat hij te rommelen, snel komt er hulp van een materiaalman. Binnen vijftien seconden zit Pogacar weer op de fiets.

De achterstand van de Sloveen op het groepje met Jonas Vingegaard, zijn voornaamste rivaal, is echter opgelopen tot een halve minuut. Wordt hier het algemeen klassement van de Tour op zijn kop gezet? Dat niet, de concurrenten van Pogacar tonen zich sportief en knijpen uit respect in de remmen. Met nog ruim twee kilometer te gaan sluit Pogacar weer aan en gezamenlijk rijden de beste klassementsrenners van deze Tour over de finish.

Turboversnelling

De etappe van en naar Toulouse is er eentje om van op het puntje van je stoel te gaan zitten, zoals er al zoveel etappes zijn geweest deze editie. En opnieuw is Mathieu van der Poel, al ritwinnaar en drager van de gele trui geweest, verantwoordelijk voor het vuurwerk. Met een voor hem typerende turboversnelling op het laatste klimmetje van de dag, terwijl de weg met 18 procent stijgt, knalt hij weg bij zijn medevluchters en gaat hij op jacht naar de twee koplopers. Die moeten met ruim een halve minuut voorsprong nog acht kilometer afleggen, en een ontketende Van der Poel komt tot op acht seconden. Hij kan ze zíén, de Noor Jonas Abrahamsen en de Zwitser Mauro Schmid, maar hij komt er niet bij. Het duo sprint om de dagzege, Abrahamsen wint – nadat een demonstrant met een shirt met het opschrift ‘Israel out of the Tour’ (gericht tegen wielerploeg Israel-Premier Tech) van de weg wordt gehaald. Zeven seconden later rolt Van der Poel over de streep.

Daarachter herhaalt zich het patroon van de afgelopen dagen: Visma-Lease a Bike valt aan, met dit keer Vingegaard en Matteo Jorgenson in de hoofdrollen, en Pogacar verdedigt. Het is opwindend om naar te kijken, maar netto lijkt het niks te veranderen in het algemeen klassement. En dan valt Pogacar.

Serieuze gezichten

Bij de ploegbus van UAE Team EmiratesXRG staan de gezichten na afloop van de etappe serieus. Het pak van Pogacar is kapot, hij heeft schaafwonden op zijn linkerarm en -heup. Zelf zegt de Sloveen dat de schade meevalt. „Ik ben wat huid verloren en ben een beetje gebutst, maar ik heb slechtere dagen meegemaakt.”

Nadat hij gedoucht heeft, wordt hij gecontroleerd op breuken, maar die lijken er niet te zijn. Pogacar hoeft ook niet naar het ziekenhuis.

Het is wel een nieuw barstje in het bastion van zijn ploeg. ’s Ochtends voor de start had Jhonatan Narvaez, de Colombiaanse helper van Pogacar, nog resoluut van de hand gewezen dat zijn ploeg zwakker is dan de Nederlandse ploeg van Vingegaard. „Alle renners hier hebben zich optimaal voorbereid op deze wedstrijd, dus je kunt niet stellen dat zij sterker zijn.”

Maar de ploeg uit de Emiraten is al Joao Almeida kwijt, de beoogde meesterknecht van Pogacar in het hooggebergte, nadat hij een rib brak bij een val in de negende etappe. Een andere klimmer van de ploeg die Pogacar moet bijstaan, Pavel Sivakov, was de afgelopen dagen ziek. Nu is ook de kopman, de soms onaantastbaar ogende Pogacar, bont en blauw.

Zijn ploegbaas Mauro Gianetti is geschrokken. „We maakten ons wel even zorgen, want je weet bij een val nooit hoe groot de schade zal zijn. Gelukkig lijkt die mee te vallen, ook al gebeurde het op volle snelheid.” Volgens Gianetti is Pogacar vooral boos over de timing van de val, die plaatsvindt op de dag voordat het peloton de Pyreneeën inrijdt.

Donderdag "wacht een zware bergetappe met de finish op de top van de zeer steile Hautacam. „We zullen ermee moeten leven”, zegt Gianetti berustend. Voor Pogacar is het kijken hoe hij herstelt gedurende de nacht. „De dag na een val ben je nooit op je best”, zei de Sloveen. „Maar ik ga morgen mijn uiterste best doen.”

***

FOTO MARTIN DIVISEK / EPA - 

All'arrivo, sul braccio sinistro di Pogacar si notano delle abrasioni consistenti.

All'improvviso Tadej Pogacar, l'uomo che non cade quasi mai, si trova a terra.

Alla vigilia dei Pirenei, il favorito è caduto pesantemente, una crepa nel bastione della sua squadra. 

“Il giorno dopo una caduta non sei mai al meglio”, ha detto.

I rivali di Pogacar danno prova di sportività e tirano i freni

17 luglio 2025 - NRC

Tour de France Sam de Voogt TOULOUSE

All'improvviso si vede un corridore con una maglia bianca a terra. Un rapido sguardo per vedere se indossa un casco dorato; no, non è Remco Evenepoel con la sua maglia di milgior giovane. Si tratta allora di un corridore della Bahrain-Victorious, con la maglia bianca? No, il loro leader non è nel gruppo dei corridori in classifica. Rimane solo una persona: è proprio la maglia bianco-iridata di Tadej Pogacar quella che è appena scivolata sull'asfalto.

Pogacar non cade quasi mai dalla bicicletta, ma mercoledì è successo, nel finale dell'undicesima tappa da e per Tolosa. La sua ruota anteriore viene toccata mentre il norvegese Tobias Halland Johanessen gli passa davanti, cercando di parare un attacco in testa al gruppo. Lo sloveno perde l'equilibrio e scivola sul fianco sinistro. All'altezza di una via di fuga con dissuasori di traffico, si ferma.

Per un attimo Pogacar sembra aver bisogno di rendersi conto dell'accaduto, poi si rialza rapidamente. Gira la bici e studia i danni. La catena è saltata. Per un attimo lui rimane in piedi annaspando, ma subito arriva l'aiuto di un addetto alla scorta tecnica. Nel giro di 15 secondi, Pogacar è di nuovo in sella.

Tuttavia, il distacco dello sloveno dal gruppo con Jonas Vingegaard, il suo principale rivale, è salito a mezzo minuto. La classifica generale del Tour sarà ribaltata qui? Non sarà così, i rivali di Pogacar danno prova di sportività e tirano i freni per rispetto. A più di due chilometri dall'arrivo, Pogacar si ricongiunge e insieme i migliori corridori di questo Tour tagliano il traguardo.

Turbo-marcia

La tappa da e per Tolosa è una di quelle che tengono col fiato sospeso, come lo sono state tante tappe in questa edizione. E ancora una volta Mathieu van der Poel, già vincitore di tappa ed ex maglia gialla, è responsabile dei fuochi d'artificio. Con la sua tipica turbo-accelerazione sull'ultima salita della giornata, quando la strada sale al 18%, ha staccato i suoi compagni di fuga e ha dato la caccia ai due leader. Mancano otto chilometri all'arrivo con oltre mezzo minuto di svantaggio e lo scatenato van der Poel arriva fino a otto secondi. Riesce a scorgerli, il norvegese Jonas Abrahamsen e lo svizzero Mauro Schmid, ma non a raggiungerli. I due sprintano per la vittoria di giornata, Abrahamsen vince - dopo che un manifestante che indossava una maglietta con la scritta “Israele fuori dal Tour” (rivolta alla squadra Israel-Premier Tech) è stato bloccato a bordo strada. Sette secondi dopo, van der Poel taglia il traguardo.

Dietro, si ripete lo schema dei giorni scorsi: la Visma-Lease a Bike attacca, stavolta con Vingegaard e Matteo Jorgenson, e Pogacar si difende. È emozionante da vedere, ma non sembra cambiare nulla nella classifica generale. E poi Pogacar cade.

Facce serie

Al bus della squadra UAE Team EmiratesXRG, le facce sono serie dopo la tappa. La tuta di Pogacar è rotta, ha abrasioni sul braccio sinistro e sull'anca. Lo stesso sloveno afferma che i danni non sono troppo gravi. “Ho perso un po' di pelle e sono un po' ammaccato, ma ho vissuto giorni peggiori”, ha detto.

Dopo la doccia, viene controllato per verificare la presenza di fratture, ma non sembrano essercene. Anche Pogacar non ha bisogno di andare in ospedale.

Tuttavia, si tratta di una nuova crepa nel bastione della sua squadra. La mattina prima della partenza, Jhonatan Narvaez, l'aiutante colombiano di Pogacar, aveva ancora respinto con fermezza l'idea che la sua squadra fosse più debole di quella olandese di Vingegaard. “Tutti i corridori si sono preparati al meglio per questa gara, quindi non si può dire che siano più forti”, ha detto.

Ma la squadra emiratina ha già perso Joao Almeida, la mente di Pogacar in alta montagna, che si è rotto una costola in una caduta nella nona tappa. Un altro scalatore della squadra che doveva assistere Pogacar, Pavel Sivakov, si è ammalato nei giorni scorsi. Ora anche il leader della squadra, l'a volte intoccabile Pogacar, è nero e blu.

Il suo capo squadra Mauro Gianetti è scioccato. "Ci siamo preoccupati per un po', perché con una caduta non si sa mai quanto sarà grande il danno. Fortunatamente non sembra essere troppo grave, anche se è successo a tutta velocità". Secondo Gianetti, Pogacar è particolarmente arrabbiato per la tempistica della caduta, che avviene il giorno prima che il gruppo entri nei Pirenei.

Giovedì "ci aspetta una dura tappa di montagna con l'arrivo in cima al ripidissimo Hautacam. “Dovremo conviverci”, dice Gianetti con rassegnazione. Per Pogacar, si tratterà di vedere come si riprenderà durante la notte. “Il giorno dopo una caduta non si è mai al meglio”, ha detto lo sloveno. “Ma domani farò del mio meglio”.