In Roubaix moet Van Aert nog beter tot zijn recht komen

© belgaOp de laatste doortocht van de Oude Kwaremont 

leek Van Aert de beste na Tadej Pogacar.

Wout van Aert (vierde) werd kilometer per kilometer beter in de Ronde, en sprintte uiteindelijk nog voor de tweede plaats. Een nieuwe manier van trainen belooft veel goeds voor Parijs-Roubaix.

In vorige edities van de Ronde brak Van Aert in de diepe finale, nu leek het omgekeerde het geval

7 Apr 2025 - De Standaard
Maxime Caeyman

Een vierde plaats in de Ronde van Vlaanderen: in andere jaren zou Wout van Aert ontgoocheld zijn met dit resultaat. Deze keer zagen we vooral tevreden gezichten bij Visma-Lease a Bike. Omdat er aan Tadej Pogacar nu eenmaal weinig te doen valt, en omdat de ploeg tactisch nagenoeg de perfecte wedstrijd reed. Tiesj Benoot anticipeerde al op meer dan honderd kilometer van de aankomst. In het peloton kwam al het werk terecht op de schouders van UAE Team Emirates-XRG: de ploeg – of wat ervan overbleef na een val – werd opgesoupeerd in de achtervolging op Benoot, Ganna en co. “Door die move van Tiesj zaten we in een zetel. We moesten ons alleen maar concentreren op die twee (Pogacar en van der Poel, red.). Dat was moeilijk genoeg”, grijnsde Van Aert.

Dat bleek al op de eerste keer Paterberg, op meer dan vijftig kilometer van de aankomst. Even daarvoor op de Oude Kwaremont had Van Aert nog sterk gereageerd op de aanval van Pogacar, maar op de Paterberg moest hij een eerste keer passen toen Pogacar en Van der Poel versnelden. Het werd het begin van een finale waar Van Aert op de beklimmingen telkens de twee topfavorieten moest laten gaan, maar hij vocht telkens terug. In die mate zelfs dat hij voor de laatste keer Oude Kwaremont zowaar zelf aanviel en als eerste de kasseien aansneed. Pogacar moest hij laten gaan, maar daarachter maakte Van Aert de beste indruk bij de achtervolgers. “Op de Oude Kwaremont voelde ik me telkens heel goed”, bevestigde Van Aert.

Mathieu Heijboer, coach van Van Aert, vond ook dat “Wout steeds beter leek te worden naarmate de koers vorderde”. Dat was best opvallend, want waar Van Aert in vorige edities van de Ronde van Vlaanderen telkens een paar aanvallen van Pogacar of Van der Poel kon beantwoorden om dan in de diepe finale te breken, leek nu net het omgekeerde het geval. “Daar hebben we specifiek aan gewerkt”, vertelt Heijboer. “We hebben in zijn trainingen veranderingen doorgevoerd om zijn uithoudingsvermogen te verbeteren. Daardoor hebben we minder op zijn explosiviteit kunnen werken, maar zou hij wel sterker moeten zijn als we al ver boven tweehonderd kilometer koers zitten. Dat hebben we trouwens ook vorig jaar gedaan, alleen konden we het toen niet laten zien door die valpartij in Dwars door Vlaanderen.”

Elk jaar strijden voor winst

Zo heeft Van Aert opnieuw de goede flow te pakken na een moeilijke periode. In de E3 Saxo Classic was Van Aert matig, in Dwars door Vlaanderen was het een pak beter maar werd z’n prestatie overschaduwd door de gemiste overwinning. “In de E3 was Wout wat minder dan ik verwacht had, maar na Dwars door Vlaanderen zeiden Matteo (Jorgensen, red.) en Tiesj al dat Wout in de kopgroep de sterkste renner was. Alleen veroorzaakte die mislukte sprint een domper. Ik heb wel geen moment getwijfeld dat Wout nog veel zou verbeteren”, aldus Heijboer.

De hoogtestage van Van Aert en Benoot – in tegenstelling tot veel andere renners niet in februari, maar pas na het openingsweekend – had z’n tijd nodig om z’n werk te doen. “Sommige renners hebben bijvoorbeeld een week na het terugkeren van hoogtestage echt slechte dagen. Maar in het algemeen slaat die hoogtestage bij iedereen na tien à veertien dagen aan”, aldus Heijboer. Van Aert keerde pas op 26 maart terug van Tenerife. De E3 viel al twee dagen later, deze Ronde van Vlaanderen twaalf. “Het effect van die hoogtestage was er in de Ronde zeker al, maar dat effect blijft nog wel even duren.”

Plukt van Aert in Parijs-Roubaix optimaal de vruchten van zijn hoogtestage? “Ja, absoluut. We gaan elk jaar strijden om de Ronde te winnen met Wout, maar ParijsRoubaix ligt hem beter, zonder hellingen of veel acceleraties”, sluit Heijboer strijdvaardig af.